UA Луї Олександр Андро де Ланжерон
czyt. Luyi Oleksandr Andro de Lanzheron
Louis-Alexander Andro de Langeron – gubernator generalny
kraju Noworosyjskiego i burmistrz Odesy (od listopada 1815 roku), hrabia,
generał piechoty. Langeron urodził się 13 stycznia 1763 roku w Paryżu. W wieku
14 lat został chorążym w armii francuskiej. Jako 19-latek wstąpił do sił
ekspedycyjnych wysłanych przez Francję na pomoc USA walczącym o niepodległość
przeciwko Anglii. W 1799 roku Langeron otrzymał rosyjskie obywatelstwo i tytuł
hrabiego. Jako generał-lejtnant walczył przeciwko Turkom w Besarabii i na
Bałkanach, W 1806 roku, wraz z rozpoczęciem kolejnej wojny rosyjsko-tureckiej,
został mianowany dowódcą wojsk rosyjskich w Bessarabii. W wojnach napoleońskich
1812 roku dowodził korpusem, wykazując się jako odważny i rozsądny dowódca wojskowy.
Z tak imponującą historią przybył hrabia w roku 1815 do Odesy, aby zarządzać
krajem Noworosyjskim. Dzięki jego rządom miasto i port stały się światowej
klasy eksporterem zboża, przewyższając eksportem wszystkie porty USA razem
wzięte.W 1818 roku Langeron zaprosił do Odesy ogrodnika Carla Dessmeta, który
założył Ogród Botaniczny . Ogród zyskał taką sławę, że jego sadzonki wysyłano
na Krym, do Ałupki, a nawet za granicę. W 1818 roku Aleksander I, odwiedzając
Odesę, był zafascynowany miastem i podarował 40 tysięcy rubli na rozbudowę
budynków kwarantanny i budowę wodociągu. Cesarz polecił także Flocie Czarnomorskiej
transport kostki brukowej z Krymu do Odesy na brukowanie dróg. Rok 1819
przyniósł kilka znaczących wydarzeń, w tym otwarcie Liceum Richelieu i
Panienskiej Szkoły Ludowej a architekt Szal otrzymał zadanie opracowania planu
generalnego miasta, który zatwierdzili najpierw Langeron, a potem cesarz. Dwa
miesiące po wprowadzeniu manifestu Porto-Franco otwarto Odeską kancelarię
państwowego banku komercyjnego, zajmującą się udzielaniem pożyczek kupcom.
Porto Franco, czyli strefa wolnocłowa, znacząco przyczyniła się do rozwoju
handlu i przyciągnęła wielu przedsiębiorców, czyniąc Odesę jednym z
najważniejszych ośrodków handlowych regionu .W 1820 roku ukazała się pierwsza
gazeta "Messager de la Russie Meridionalle". W 1822 roku Langeron
uczestniczył w budowie pierwszego mostu w Odesie (most Nowikova). 17 lipca
1822 roku, z powodu konieczności leczenia, Langeron zrezygnował z urzędu. 16
lipca 1831 roku w Sankt Petersburgu zmarł na cholerę. Zgodnie z testamentem i
wolą krewnych, jego szczątki z honorami przeniesiono do Odesy i pochowano w
kościele Wniebowzięcia Najświętszej Matki Boskieji. Pod rządami sowieckimi
kościół zamieniono na salę gimnastyczną, a pochówek zniszczono.
UA Луї Олександр Андро де Ланжерон
czyt. Luyi Oleksandr Andro de Lanzheron
Louis-Alexander Andro de Langeron – gubernator generalny
kraju Noworosyjskiego i burmistrz Odesy (od listopada 1815 roku), hrabia,
generał piechoty. Langeron urodził się 13 stycznia 1763 roku w Paryżu. W wieku
14 lat został chorążym w armii francuskiej. Jako 19-latek wstąpił do sił
ekspedycyjnych wysłanych przez Francję na pomoc USA walczącym o niepodległość
przeciwko Anglii. W 1799 roku Langeron otrzymał rosyjskie obywatelstwo i tytuł
hrabiego. Jako generał-lejtnant walczył przeciwko Turkom w Besarabii i na
Bałkanach, W 1806 roku, wraz z rozpoczęciem kolejnej wojny rosyjsko-tureckiej,
został mianowany dowódcą wojsk rosyjskich w Bessarabii. W wojnach napoleońskich
1812 roku dowodził korpusem, wykazując się jako odważny i rozsądny dowódca wojskowy.
Z tak imponującą historią przybył hrabia w roku 1815 do Odesy, aby zarządzać
krajem Noworosyjskim. Dzięki jego rządom miasto i port stały się światowej
klasy eksporterem zboża, przewyższając eksportem wszystkie porty USA razem
wzięte.W 1818 roku Langeron zaprosił do Odesy ogrodnika Carla Dessmeta, który
założył Ogród Botaniczny . Ogród zyskał taką sławę, że jego sadzonki wysyłano
na Krym, do Ałupki, a nawet za granicę. W 1818 roku Aleksander I, odwiedzając
Odesę, był zafascynowany miastem i podarował 40 tysięcy rubli na rozbudowę
budynków kwarantanny i budowę wodociągu. Cesarz polecił także Flocie Czarnomorskiej
transport kostki brukowej z Krymu do Odesy na brukowanie dróg. Rok 1819
przyniósł kilka znaczących wydarzeń, w tym otwarcie Liceum Richelieu i
Panienskiej Szkoły Ludowej a architekt Szal otrzymał zadanie opracowania planu
generalnego miasta, który zatwierdzili najpierw Langeron, a potem cesarz. Dwa
miesiące po wprowadzeniu manifestu Porto-Franco otwarto Odeską kancelarię
państwowego banku komercyjnego, zajmującą się udzielaniem pożyczek kupcom.
Porto Franco, czyli strefa wolnocłowa, znacząco przyczyniła się do rozwoju
handlu i przyciągnęła wielu przedsiębiorców, czyniąc Odesę jednym z
najważniejszych ośrodków handlowych regionu .W 1820 roku ukazała się pierwsza
gazeta "Messager de la Russie Meridionalle". W 1822 roku Langeron
uczestniczył w budowie pierwszego mostu w Odesie (most Nowikova). 17 lipca
1822 roku, z powodu konieczności leczenia, Langeron zrezygnował z urzędu. 16
lipca 1831 roku w Sankt Petersburgu zmarł na cholerę. Zgodnie z testamentem i
wolą krewnych, jego szczątki z honorami przeniesiono do Odesy i pochowano w
kościele Wniebowzięcia Najświętszej Matki Boskieji. Pod rządami sowieckimi
kościół zamieniono na salę gimnastyczną, a pochówek zniszczono.